Dordrecht 4 speelt gelijk tegen Hoekse Waard 1

Na de vooruit gespeelde partij van bord 1 een week geleden, heeft Dordrecht 4 het nog gelijk kunnen maken tegen Hoekse Waard 1. Dinsdagavond wonnen wij met 4-3. Gelukkig of niet ?

Uiteindelijk waren de Numansdorpers nogal blij met de 4-4. Wij ook ?

Martijn had helaas een week geleden het onderspit moeten delven tegen Gert van Driel. Martijn is nog steeds bezig om zijn externe- en interne Elogetal, dat maar liefst 200 punten verschilt, meer in overeenstemming te brengen. Komt natuurlijk wel goed op den duur, maar nu helaas nog even niet. Goede en sportieve tegenstander overigens die Gert, ook de hoogste Elohouder (1795) van dit qua speelsterkte verder vrij homogene team.

Na de wedstrijd van dinsdagavond jl. hebben wij als team nu definitief besloten nooit meer vooruit te spelen. Dit omdat het simpelweg nooit eens goed uitpakt voor ons. Het is helemaal niet fijn om met een achterstand te beginnen. Het bestuur (i.e. EWL Hans) is het er politiek gezien uiteraard niet mee eens, maar wij doen het gewoon niet meer. 12 November is Erwin er niet bij, inval is geregeld. Zo doe je dat. Niks vooruit spelen, never, nee never nooit niet meer.

Dordrecht 4 is zelf al jaren compleet in dezelfde samenstelling. Kun je niet komen op de geplande avond ? Best jammer man. Regel dan maar een andere speler is ons devies vanaf nu, wij knappen er namelijk bij herhaling niet van op om jullie tegemoet te komen.

De speelavond zelf, met dus zeven partijen, verliep helemaal niet zo slecht. Al snel had ik op bord 8 met wit een comfortabele, zo niet gewonnen stelling . Op de meeste borden was van alles aan de hand, maar nergens heel slechte, of verloren stellingen.

Dick verloor wel als eerste aan bord 7, kennelijk behoorlijk afgeleid door een zakelijk telefoontje, maar hij heeft ook nergens goed gestaan in de partij. Wim speelde weer een prima witte pot op niveau, deze keer aan bord 2, Gerben was wat aan het rommelen op bord 3, en Arend aan 4 had weliswaar een kwaliteit ingeleverd, maar volgens velen was dat wel te keepen naar remise of meer.

Aan bord 5 was Erwin goed bezig en won later ook prima. Hier wat Erwin er zelf van vond: “Ik speelde afgelopen wedstrijd met zwart een Franse partij. De opening, zoals mij wel vaker overkomt, niet helemaal ideaal uitgevoerd. Hoewel er nog heel weinig aan de hand was, werd het met name een beetje manoeuvreren in de beknopt beschikbare ruimte. Echter werd langzaam de druk minder en kreeg ik de tijd om de rollen om te draaien. Met uiteindelijk een sterk paard op b4. Dit resulteerde in een vork op een dame en een toren. De dame wilde hij uiteraard veilig stellen, maar hij kon dit niet zonder de verdediging van zijn paard op c3 op te geven. Dit betekende dus een vol stuk winst. Vervolgens was het nog een opgave om het paard op b4 niet kwijt te raken, maar er konden na enige tijd stukken worden geruild. Dit betekende een eindspel van Dame, tegen Dame + Loper + 2 pluspionnen. Hierop besloot de tegenstander vervolgens dat hij de handdoek wel in de ring kon gooien.”

Gerben aan bord 3 had het lange tijd niet gemakkelijk, maar won in het eindspel op tijd. De vlag van de tegenstander viel, nadat Gerben eerst zelf eerder in de partij behoorlijk in tijd achterstond. Arend had een van zijn zeldzame externe verliespartijen dinsdagavond. Ook volgens eigen zeggen onnodig. Op een gegeven moment stond het dus , wellicht wat gelukkig, 4-3 voor ons, na winst van Wim, Erwin, Gerben en Otto. Alleen Ton Hobé, Hobi Wan Kenobi voor intimi, was aan bord 6 onder de immense druk van de vele, ter zake zeer deskundige toeschouwers nog bezig. Bij remise of winst zou het vierde dus de pot nog kunnen winnen. Dat bleek iets teveel gevraagd, en dat was misschien ook wel geflatteerd geweest. Het was jammer dat Ton, die eerder in zijn partij tegen Mark Hopman erg slecht had gestaan, zich heel goed teruggevochten had naar een op zijn minst gelijkwaardige stelling, in het eindspel toch nog onnodig verloor. De ‘deskundigen’ langs de zijlijn konden, haast hijgend over elkaar heen rollend, meteen aangeven hoe het nog remise (door pat) had moeten worden. Nee, daar knap je als lijdend voorwerp (ja met een lange ij) , lekker van op na zo’n enerverende partij. Ton knokte zich vanuit een zeer matige stelling naar gelijke stand, naar eventueel nog winst, maar verloor dus toch. Ik vind dat vermeldenswaardig die strijdlust. Vechten en verliezen is nooit een schande, niks doen en de zaak wat vilein becommentariëren aan de zijlijn wel.

Einduitslag 4-4, niet verkeerd maar er zat dus meer in. De start van het seizoen is niet slecht, met nu 3 punten uit twee wedstrijden doen we mee.

Rest ons nog de wedstrijdleider van de avond, John van der Laar te bedanken. Streng doch rechtvaardig, soms met een wat felle blik en een daarbij best venijnige gelaatsuitdrukking, heeft hij er in zijn eentje voor gezorgd dat de avond deze keer zonder noemenswaardige geluidsoverlast is verlopen. Enige tijd na de sluiting van de Crabbehoeve zijn de heren T.S. uit D. en ene V. van B. (uit Krisp.) uit hun benarde positie alsnog door de wedstrijdleider bevrijd, naar verluid….

Volgende partij is dinsdag 12 november uit naar Pascal 1 te Papendrecht met daarin een paar bekenden van onze club.

 

Dordrecht 4 1600 - Hoeksche Waard 1 1694 4 - 4

 

  1. Martijn Rijneveen 1528 - Gert van Driel 1795 0 - 1
  2. Wim van Noort 1720 - Walter van Dijk 1751 1 - 0
  3. Gerben van der Weert 1624 - Bas van Dijk 1642 1 - 0
  4. Arend van Grootheest 1657 - Ron van Leeuwen 1653 0 - 1
  5. Erwin van Wingerden 1514 - Cees van den Berg 1640 1 - 0
  6. Ton Hobé 1549 - Mark Hopman 1674 0 - 1
  7. Dick Groot 1545 - Arie Lodder 1676 0 - 1
  8. Otto van Haren 1664 - Rob Bedeaux 1721 1 - 0

 

Verslag : Otto van Haren