Weer een Dordtse KNSB feestdag en alweer, voor de derde keer op rij, in totaal 11,5 - 4,5 winst. De fraaie overwinning van het eerste op Sliedrecht komt morgen op de site via Rik, hieronder de belevenissen van het tweede in Utrecht met een geflatteerde 6-2 overwinning tegen Moira Domtoren studenten..

Na een voorspoedige reis kwam de auto van teamcaptain Martijn het eerste aan op de Hogeschool campus en waren we ook mooi ruim op tijd in de kantine. Daarbij hielp het wel dat Martijn daar een tijdje gewerkt had.. Piet, Marcel en uiteindelijk Cor deden er iets langer over, maar even over starttijd 13 uur waren we toch compleet. Coach Ton had al de eerste zweetdruppels met de gedachte dat hij weer moest spelen ?!

Wie er als eerste klaar was laart zich raden. Victor gooide er in zijn Koningsindisch schijnbaar achteloos een kwal tegen aan. Volgens eigen zeggen speelde hij rustig, wat Piet de opmerking ontlokte: Wat dan als hij echt wild gaat spelen?? Na 2 uurtjes spelen was de klus geklaard met damewinst. Van die 2 uur had Victor zegge en schrijven 0 (nul) minuten gebruikt: zijn klok stond weer op de begin tijd 1.30 uur. Hij blijft toch onze eigen unieke 'tovenaar van Wielwijk'.

Om ca. 16 uur viel plots de 2-0 door een blunder van de tegenstander van Marcel. Die was weliswaar aan een forse koningsaanval bezig, maar er werd door zwart adequaat verdedigd, tot de blunder met direct mat in 2 tot gevolg. Er zouden deze middag nog enkele blunders van de 'domtorens' volgen.. 

Het volgende uurtje werd het toch billen knijpen voor onze equipe en vooral aan de borden 5-7, waar een overwicht van totaal 700 ELO (!) absoluut niet zichtbaar was op de borden. Rick was het eerste slachtoffer; een voordelige stelling tegen Caro-Kann werd na het ogenschijnlijk goede Dxg7 door zijn jeugdige goed spelende vrouwelijke opponent (hopelijk goede omschrijving) omgebogen tot winst voor de tegenpartiij. De spanning is terug in de wedstrijd.

Ook de 2 M&M 's hadden het moeilijk. Matthijs greep weer eens terug naar zijn Engels en kwam na de mooie vondst d6-d7 2 gezonde pionnen voor te staan. Daarna werd de oeroude 'KNSB wet' bewaarheid: blijven opletten. Met de schijnbaar goede zet Lb2 om de gevaarlijke zwarte Lg7 te ruilen werden die twee pionnen terugveroverd. In het resterende eindspel met zware stukken maakte zijn tegenstander geen fout en tot slott na afruil was remise onontkoombaar.

Martijn komen we later op terug (we houden de spanning erin, dat doet onze TC ook altijd!), want na bijna 4 uur spelen won Cor. Die had na een blunder van zijn tegenstander (vergat zijn loper op a3) een stuk meer en heel lang zelfs een toren meer. Hoewel er door de witspeler manmoedig gevochten werd, had hij de pech dat Cor rustig de tijd neemt en de hele middag gebruikt om 'waar voor zijn geld' te krijgen. 

De matchpunten werden definitief binnengehaald door, wat mij betreft, de partij van de dag. Arno speelde uiteraard de Leeuw; met c4 ontbrandde zijn goede tegenstander de strijd. Nadat de counter werd ingezet met b5! en Pd4 besloot wit een kleine kwal te geven, wat niet echt hielp. Met zijn prachtige loperpaar kwamen de witte torens niet aan spelen toe en maakte Arno het prachtig af.

Vervolgens werd het kopbord remise. De zwartspeler probeerde de hele middag een misschien miniem plusje te verzilveren, maar dat kaas laat Piet zich natuurlijk niet van het brood eten. Met beide nog 3 pionnen en een toren werd uiteindelijk dan toch de vrede getekend: het staat 5-2

Tot slot zoals gezegd captain Martijn. Met Spaans werd toch vrij vlot de aanval ingezet, maar in het middenspel werd het ingewikkeld. Wit gaf een kwal voor een pion, Martijn gaf die vrij snel weer terug en plots verscheen er een zeer gevaarlijke witte vrijpion op d7. Weinige omstanders gaven nog een cent voor de kansen van Martijn, behalve Victor natuurlijk. Dan nog maar een schaakje met Da1 geven en plots leek er een eeuwig schaak in te zitten. Volgens Victor liep het zelfs mat; beide gebeurden niet. Verbazingwekkend genoeg kwam er na dameruil een pionneneindspel op het bord met een vrije c-pion voor Martijn. Dat leek nog niet gemakkelijk, maar na diverse foutjes werd uiteindelijk de f-pion tot dame verzilverd. De zweetdruppels konden eindelijk gecompenseerd gaan worden met de gelukkig wel aanwezige blikjes bier..