Eerste team kan niet verrassen: 5-3 nederlaag in Nijmegen

Voor de spelers van het eerste team begon zaterdag de competitie 2014-2015. Voor het tweede jaar in de 2e klasse, en na het verrassend goede eerste jaar zijn de verwachtingen best wel hoog gespannen.

Vorig jaar zaten we in ongeveer dezelfde poule en speelden we, na een bizarre wedstrijd (lees het verslag er nog maar eens op na)  met 4-4 gelijk tegen deze ploeg, dus met goede moed trokken wij naar Nijmegen.

UVS heeft echter grootse plannen. Het lijkt erop dat ze dit jaar willen promoveren. Er is flinke versterking aangetrokken waaronder twee IMs: David Miedema en Hans Klip. Mede daardoor is de gemiddelde rating van 2135 naar 2202 gestegen. En dan was het nog niet eens de sterkste opstelling, want tenminste 1 FM had zich voor deze wedstrijd afgemeld. Daartegenover brachten wij gisteren een gemiddelde rating van 2124 aan de borden.

De heenweg was niet helemaal zonder hindernissen. Afsluitingen van de N3, de afrit bij HIA, een wat (ver)ouder(de) navigatie, een nieuwe Waalbrug en bijzonder weinig parkeergelegenheid in het centrum van Nijmegen spanden samen om de teamleider met een speler te laat te laten arriveren in de mooie speelzaal. Mooi was de zaal, maar dankzij de matige bedrijfsvoering van de oude uitbater had een overijverige deurwaarder in juni van dit jaar de hele inventaris van het gebouw in beslag genomen. Keukeninrichting, meubilair, vloerbedekking en schaakmaterialen. De gemeente had inmiddels weer gezorgd voor een nette, maar uiterst sobere aankleding. Stukken, klokken en borden had UVS inmiddels sinds kort weer teruggekregen, maar meer dan koffie en wat frisdrank, gelukkig inclusief het "spa bruin", was er niet te krijgen.

Omdat we al om 12:00 uur moesten beginnen ging een van de spelers nog wat saucijzenbroodjes halen en later is ook de teamleider op zoek naar voedsel gegaan voor de uitgehongerde spelers.

Dan de wedstrijd. Nog voor de fanatieke aanhang van ons eerste was gearriveerd leken we af te stevenen op een zware nederlaag. Op veel borden al in de verdrukking en weinig borden leken in ons voordeel te zijn. Ook viel op dat er op veel borden nogal wat stellingen waren waar de materiaalverhoudingen uit balans waren. Op het derde bord debuteerde Rik de Wilde voor ons. Hij offerde twee pionnen in het Frans. De bedoeling was dat hij er tegenspel mee kreeg. Zelf was hij er achteraf niet erg tevreden over... Berend lokte een offer van zijn tegenstander uit, maar onderschatte de kracht ervan. Nog net op tijd zag hij dat er een gaatje zat in zijn geplande zettenreeks (mat in 1) maar daardoor stond hij meteen hopeloos. Hij moest dan ook als eerste opgeven (1-0). Ook bij Rene had zijn tegenstander een stuk geofferd tegen een handvol pionnen en een koning die vóór de zware stukken stond te wachten op wat ging komen. Lukas moest op het eerste bord vechten om wat initiatief te krijgen, Mark had met zwart een dynamische stelling bereikt waarin beide spelers aan aanvallen konden denken. Lennard op het zesde bord speelde een solide partij en invaller Piet op het zevende bord had zijn tijdachterstand al lang ingehaald en bouwde aan een mooie stelling waarbij hij zijn tegenstander mooi klem zette tegen de randen van het bord. Melvin zette zijn partij ook rustig op en had een gelijkwaardige maar wat passieve stelling.

Dat was de situatie waarin de supporters (Ben Sitton, Victor van Blommestijn en Anton de Maertelaere) de speelzaal betraden. Lennard hield goed stand maar moest in remise berusten toen er na een algehele afruil te weinig overbleef om nog door te spelen (1.5-0.5). Plotseling sloeg het noodlot toe op het bord bij Melvin. Hij kreeg een "h4-h5 met een paardoffer op g6"manoeuvre  over zich heen waarna niet meer aan een klassiek matbeeld te ontkomen viel (2.5-0.5).

De stelling bij Mark ontwikkelde zich op de ingeslagen weg, waarbij beide spelers de aanval niet schuwden. In de eindstelling werd door zetherhaling tot remise besloten omdat afwijken voor beide spelers direct verlies zou betekenen (3.0-1.0). Piet had zijn ruimtevoordeel inmiddels aangevuld met een tijdvoordeel. Hij wilde dat te gelde maken maar opende daardoor de stelling. Zijn tegenstander kreeg wat ruimte en counterde. Gelukkig voor Piet bleef de schade nog beperkt want ook Piet sleepte de remise over de streep met een zetherhaling (3.5-1.5).

Tot nu toe leek de nederlaag echt de enig mogelijke uitkomst, maar Rene had zijn koning in relatieve veiligheid weten te brengen en het publiek mocht weer een heel klein beetje hopen op een halfje bij hem. Rik, die doorspeelde omdat hij toch niet als eerste klaar wou zijn, had een laatste trucje in de stelling gevlochten en...zowaar het leverde hem een dame op waardoor de balans nu met een dame, een loper en een gevaarlijke vrijpion tegen twee torens duidelijk in zijn voordeel was. Lukas had zijn tegenstander met heel scherp rekenwerk een pion afhandig gemaakt. De vrijpion die hij meer had, gaf hem zowaar nog winstkansen. Als alle drie aan dit droomscenario zouden meewerken zou het nog 4-4 kunnen worden.

Het mocht niet zo zijn. De tegenstander van Rene speelde het heel rustig maar ook efficiënt uit. Hij gaf Rene geen enkele kans meer en haalde daarmee de matchpunten naar Nijmegen (4.5-1.5). Rik buitte zijn voordeel ook zodanig uit dat hij het eerste winstpunt van hemzelf en, naar later bleek, ook van het team kon laten bijschrijven (4.5-2.5). In een moeilijk eindspel begin Lukas een onnauwkeurigheidje. Hij had de pion van zijn tegenstander voorlopig even moeten laten staan en zijn koning moeten afsnijden. Daarna was de winst nog een kwestie van tijd geweest. Deze afwikkeling was zeker niet gemakkelijk te vinden en de enige die hier echt een beetje ziek van was was Lukas zelf. Daarna zat er niet meer dan remise in en daarmee was de eindstand bereikt (5-3).

UVS is absoluut een kampioenskandidaat, samen met Eindhoven. Verlies is dus zeker geen schande. De vechtlust en het doorzettingsvermogen was enorm en met deze groep kunnen we nog een heleboel bereiken. De volgende ronde is thuis op 1 november in onze nieuwe speelzaal.

De thuisreis was dan ook absoluut geen trieste. Zoals dat echte hooligans betaamt hebben de toeschouwers, nadat de uitslag bekend was, zich op de vele zonnige terrassen dat het centrum van Nijmegen rijk is begeven. Tot nu toe heb ik verder niets meer van hen vernomen.....