Verslag reporter Rik de Wilde: In een gezellig drukke Crabbehoeve hebben afgelopen zaterdag drie teams hun laatste wedstrijd van het seizoen gespeeld: het tweede team van Dordrecht had de laatste ronde in hun klasse gegeven dat er minder teams per poule zijn ingedeeld, en ook voor onze tegenstander was het de laatste ronde van het seizoen. De wedstrijd HWP Sas van Gent 2 – HWP Sas van Gent 3 was eigenlijk bedoeld als wedstrijd voor in de laatste ronde, maar die wedstrijd is vooruit gespeeld in het kader van de verschillende promotie/degradatiebelangen. Wij hebben gelukkig hierna nog een ronde, en hoewel het helaas al zeker is dat wij geen eerste gaan worden, is dit wel zeker een belangrijke ronde voor ons (daarover later meer).

Nu eerst het verslag van de wedstrijd. Bij de bovenste borden hadden wij een ratingoverwicht, in de onderste helft lagen de ratings wat dichter bij elkaar. Het was daarom wellicht ook niet verrassend dat de eerste uitslagen van de bovenste borden kwamen. Onze supporter Adri heeft dit helaas gemist, hij kon slechts een uur blijven voordat hij naar een verjaardag moest in Maassluis. Maar Adri had niet veel later moeten vertrekken, want er was een “dringend advies om vooral niet naar Maassluis te komen" aldus de gemeente Maassluis later op de zaterdagmiddag. Hopelijk is het allemaal goedgekomen, en anders de volgende keer toch maar de hele wedstrijd bijwonen!

Mark was op bord 1 als eerste klaar. In een chaotische (en ietwat dubieuze?) openingsvariant bleef er een volgens de engine gelijke stelling over in het middenspel, maar wel met een ongelijke materiaalverhouding (een kleine kwaliteit voor een paar pionnen). Na een aantal nauwkeurige zetten en een aftrekschaak kwam er een gevaarlijke vrijpion op de tweede rij en dat gaf wit onoverkomelijke problemen, waarna er snel werd opgegeven.

Freek kreeg vanuit de Moderne verdediging het loperpaar versus een loper en paard. Ik begreep later dat zijn tegenstander twee zetten in de opening door elkaar haalde en er daarom slecht uitkwam. Tijdens de partij dacht ik juist te begrijpen dat de openingsopzet een soort statement was tegen de regel van Capablanca. Met alle pionnen op wit, inclusief pionnen h3, f3 en e4 had de loper op g2 een zeer treurig uitzicht. De zwartveldige loper van Freek op g7 zal zelden zo goed uit de Moderne verdediging zijn gekomen, en uiteindelijk werd in een koningsaanval het pleit beslecht.

Lennard had een op het oog fijne middag. De Panov-variant van de Caro-Kan staat naar mijn weten bekend als een openingsvariant die op topniveau al helemaal uitgeplozen is. Zijn tegenstander leek hier niet (of juist wel?) van op de hoogte te zijn, want er werd behoorlijk de tijd genomen door zwart om de stukken goed neer te zetten. Toen bleef er wel erg weinig tijd over voor het middenspel, waar Lennard al snel voordeel haalde en de partij won.

(R)ik had zelf een nogal slappe variant klaar staan voor de Pirc. Daarin voelde ik me blijkbaar iets teveel op mijn gemak, want een moment van onoplettendheid in de opening had mij een erg vervelende middag op kunnen leveren, maar gelukkig overzagen we allebei een tactische wending waarin zwart het loperpaar zou krijgen, of een pion extra. Zoals de partij ging bleef ik een klein, prettig voordeel houden dat ik op één moment had kunnen uitbouwen, maar ook hier overzagen we allebei de tactische rechtvaardiging van het behouden van de dames op het bord. Nu werden deze afgeruild, en op het moment dat ik een pion voorkwam was er al zo weinig materiaal over dat er een potremise eindspel overbleef.

Ben kreeg helaas wel te maken met wat mij bespaard is gebleven: een erg onplezierige middag vanuit de opening. Er werd veel tijd in de eerste zetten geïnvesteerd na een onverwachte wending in het Spaans, en helaas zag Ben geen andere mogelijkheid dan een pion in te leveren. Daarbij bleef wit ook nog eens het initiatief houden en kon Ben, ook met zijn nog beperkte resterende tijd, eigenlijk niet tot nauwelijks weerstand meer bieden in de rest van de partij.

Jacques speelde tegen de Scandinavische verdediging, waarin zwart de wat onorthodoxe keuze maakte om in deze variant lang te rokeren waar de korte rokade gebruikelijker lijkt. Jacques koos hierbij voor een rustige aanpak, waar een opmars van de pionnen aan de damevleugel toch wat meer voor de hand leek te liggen (dat kan natuurlijk ook geheel aan de voorkeur van de schrijver van dit verslag liggen). Zoals het middenspel vorderde kwamen echter ook de positieve aspecten van het tegenovergesteld rokeren voor zwart tot uiting, en werd juist de koning van Jacques onderworpen aan een koningsaanval. Het zag er erg gevaarlijk uit, maar de partij is uiteindelijk toch in vrede afgesloten.

Marcel kwam ook prettig uit de opening, ik zag weer een vertrouwde pionnenstructuur op het bord terugkomen en Marcel kon ook uiteindelijk een pion voorkomen. Het gelijke lopereindspel dat overbleef zag er erg kansrijk uit, helaas is het niet gelukt om de partij winnend af te sluiten en werd de vrede getekend aan het einde van de partij.

Het mag geen verrassing zijn wie er weer als laatste bezig was. Het maakt niet uit op welk bord Roland plaatsneemt, hoog of laag, het zit er niet in dit seizoen om voor de tijdscontrole de partij af te ronden. Zou Roland zo’n liefhebber zijn van het schaakspel dat hij bewust de partij zo lang mogelijk rekt en richting het eindspel stuurt? Of vindt hij de derde helft met zijn teamgenoten niet zo gezellig en is het meer uit sociale noodzaak dat hij zo lang mogelijk achter het bord wil zitten? Hoe dan ook, de opening leek mij er geslaagd uitzien voor Roland. Ik zag veel natuurlijke zetten voor zwart, en de opzet van wit zag er wat onbeholpen uit (de witveldige loper werd een paar keer teruggespeeld naar f1, alsof hij met een elastiekje vastzat, voordat deze eindelijk op g2 rust vond). In het middenspel bleef een tweesnijdende stelling over, en aangezien ik zelf wel waarde hecht aan de derde helft, heb ik geen idee hoe uiteindelijk de partij tot remise is gekomen.

Onderaan de streep een 5-3 overwinning, en hebben we het de volgende wedstrijd in eigen hand om het seizoen af te sluiten op een tweede plek (dat toch het maximaal haalbare leek na de twee vroege nederlagen in het seizoen). Maar daarnaast is er ook nog uitzicht op individuele prijzen, want Lennard en Mark doen nog mee voor de topscorerstitel van dit seizoen (ondanks dat ze een partij minder hebben gespeeld!). Nog genoeg om voor te spelen dus in de volgende wedstrijd, met een wellicht tactische overweging voor de borden 7 en 8 … ?