Dinsdagavond in een bijna stampvolle Crabbehoeve met ruim 60 schakers versloeg het vierde eigenlijk zichzelf tegen het op papier sterkere Messemaker. Hoewel de 3,5-4,5 nederlaag anders doet vermoeden is op 5 van de 8 borden stukken weggeven toch iets teveel van het goede..

De eerste stukkenweggever was Otto van Haren. Die gaf prompt op en liep nog enige tijd, tussen de looplijnen, mopperend rond. Maatje Teus Slotboom deed ook vrolijk mee in het weggeefspel, maar zette zijn stalen gezicht op en won uiteindelijk nog. Wat ervaring (en een drankje op zijn tijd?!) niet kan doen.

De 2 staartborden Bjorn Mol en en Daan de Winter gaven, gezien het enorme ELO verschil, helaas het verwachte resultaat te zien met de aantekening dat Daan het mat op f8 liever niet zo gezien had. Vlak daarboven op '6' (om in voetbaltermen te spreken) liet Edward de Vries weer zien dat hij goed bezig is om 'copy-cat' van schriijver dezes te worden. In een ongelijk loper eindspel had hij zelfs een pion meer en tevreden knikkend werd de 'potremise' opgetekend.

Ondertussen had Rany al Zuhairy met zijn blitsstijl gewonnen. Zijn tegenstander werd in het centrum overlopen en kon die zwarte invasie niet meer stoppen.

Aan het eind van de avond stond het dus 2,5-3,5 en leek er nog wat mogelijk met alleen de familie van de Velde achter de borden. Matthiijs was bezig een goede stelling op te bouwen op de damevleugel toen hij plotseling zijn Dame verloor op a3. In die leerzame stelling weet Matthijs inmiddels dat stukken ook achteruit mogen: Met een zet als Pc1! om de binnengedrongen toren op d3 te verjagen 'zou' zijn plan weliicht gewerkt hebben. Maar ja, zou...?!

Kopman Harrie tot slot deed wat hij vaker presteert: Manouvreren, kwaliteit winnen en het eindspel strak uitspelen. Ook hier kwam ervaring goed van pas...