Dordrecht 3 wint van Sliedrecht 2?! Zo uit mijn geheugen een historische uitslag, ook al heeft het te maken met de waarneembare spelers verschuiving vanuit de RSB naar de zaterdagmiddag van de KNSB. Uiteraard zoals jullie gewend zijn ook dit seizoen weer mooie verslagen van TC Otto van Haren..

Donderdagavond 9 oktober jl. startte het nieuwe RSB-seizoen voor Dordrecht 3 met de uitwedstrijd tegen Sliedrecht 2. Sliedrecht uit, altijd lastig? In elk geval is het daar in de Havik aan de Thorbeckelaan altijd gezellig, ruime keuze aan lekkere Belgische biertjes en een altijd beschaafd volume van conversatie, zelfs aan de bar.

Dordrecht 3 heeft nagenoeg dezelfde teamsamenstelling als het kampioensteam D4 van vorig seizoen. Alleen missen we Dick Groot als normaal gesproken vaste waarde nog steeds doordat hij helaas nog niet voldoende hersteld c.q., gerevalideerd is. In zijn plaats is Arie van Heeren nu vaste kracht geworden. Arie is natuurlijk, zeker gezien zijn interne prestaties, niet bepaald een verzwakking te noemen. Uiteraard spelen we nu ook een niveautje hoger, dus handhaven zou best een mooi resultaat zijn voor dit seizoen. We leggen de lat niet meteen te hoog, hoogmoed komt voor de val etc. Ook dit jaar is er weer een soort luxeprobleem voor de teamcaptain, want de onderlinge (KNSB) Elogetallen verschillen niet zoveel. In de interne competitie maken we voornamelijk elkaar dus ook vrolijk het leven zuur. Zo kunnen we wat speels omgaan met de opstelling en misschien dat er nu wel voorkeuren zijn voor een bepaalde kleur op een zekere avond. Daan, de enige niet 60-plusser, is eigenlijk degene met de beste progressie. In de interne competitie is hij al een aantal teamgenoten voorbij. Eerst nog even extern aan bord 8 bewijzen dat het ook echt klopt, en Daan gaat op de hogere borden spelen. Overigens is dat gegeven ook niet zo raar, de rest van het team is gewoon best al oud. Of is ‘zeer ervaren met weinig of geen verbeteringsperspectief’ een betere omschrijving?

Nou, hoe ging het ons af daar in de bekende Havik in Sliedrecht? Natuurlijk veel bekende gezichten daar voor een aantal (Teus, Hans, Arie, Otto) van ons, die daar nogal eens wat toernooitjes hebben meegespeeld. Lang verhaal kort: met enig geluk (?) is de volle buit behaald. Geluk is het natuurlijk nooit. Degene die de laatste blunders maakt verliest op ons niveau, op elk niveau trouwens. Het begin was vanuit ons perspectief ronduit slecht.

Hans verloor aan bord 2 wel heel snel van de bekende probleemcomponist (IM in die discipline!) Henk Prins. Het probleem waarmee hij Hans wist op te zadelen zorgde al binnen een half uur voor de eerste nul. Aan bord 3 had ik (Otto) mij voorgenomen om rustig te spelen, precies wat clubicoon Jerry van Rekom mij ook al vroeg ten faveure van team Sliedrecht bij binnenkomst. Daarom ook meteen vanaf het begin met g4 en h4 een (veel te) premature aanval ingezet, zonder fatsoenlijk te ontwikkelen en de koning ook nog in het midden gelaten natuurlijk…Na enkele goede tegenzetten van de sympathieke en rustig blijvende Jaap Euser werd al snel een hopeloze stelling bereikt voor de roekeloze witspeler. Voor 22 uur met 2-0 achter, lekker begonnen. Wel volop tijd om de rest te gaan bekijken natuurlijk, dat dan weer wel. Teus had aan bord 5 een zeer lastige, waarschijnlijk al verloren (?) stelling tegen routinier Bert Dobber.

Anton aan bord 6 zat voornamelijk te keepen tegen een steeds beter schakende Ferhat Erdogan. In het door Sliedrecht georganiseerde Vakantietoernooi van deze zomer haalde Ferhat 14 uit 18 in groep C en werd daarmee 3^e in zijn poule. Ton aan bord 7 stond prima tot gewonnen en begreep het spelletje duidelijk wat beter dan zijn tegenstander. Arie had aan bord 4 een spannend potje maar stond zeker voor bij de bookmakers. Arend aan bord 1 stond ook goed maar met best nog wat gevaarlijke tegenkansen voor zwart, Daan (8) stond ook stevig, maar nog wat onduidelijk en er waren zeker nog wederzijdse kansen. Tegelijkertijd kwamen net na 22 uur de uitslagen binnen van Anton, verloren door een blunder in een altijd al lastige stelling, en de winst van Arend aan bord 1. Een 3-1 tussenstand/achterstand derhalve. Arend had alle tegendreigingen goed ingeschat en won op fraaie wijze een stuk. Voor de duidelijkheid koos zijn tegenstander voor de dame als het stuk dat verloren ging en gaf terecht op.

De ‘langs de zijlijn specialisten’ waren het er helemaal erover eens, Teus zou zeker ook nog gaan verliezen. De 4-4 moest als maximaal resultaat bereikt worden. Hiervoor moesten Arie en Daan hun partijen dan wel winnen natuurlijk. Daan heeft nog keurig met Arend overlegd vanwege een remiseaanbod, daar waar hij een pionnetje voorstond. Arends antwoord was vrij duidelijk, ‘jij moet en kan wellicht winnen dus ga ervoor.’ De captain zelf had het niet beter kunnen verwoorden. Arie was inmiddels in een gewonnen stelling beland. Dat punt werd door de omstanders al geteld maar dan moet je het altijd nog wel even doen. Het winnen van een behoorlijk overwegende stelling bleek namelijk een te zware Dobber voor Bert aan bord 5. De Dobber ging ten onder door de agressieve tegenaanval van Teus, en die sloeg de volledige vis aan de haak. Excuus voor de wat al te gemakkelijke woordspeling. Daar waar iedereen en zijn moeder dat punt allang aan de Sliedrecht kant had meegeteld dacht Teus daar gewoon heel anders over. Arie en Daan haalden op onberispelijke wijze inderdaad de volle winst binnen. Daarmee werd de 5-3 winst toch uit het vuur gesleept, het kan verkeren met dit spelletje. Arend, Arie, Ton en Daan speelden een partij uit 1 stuk, nergens slechter gestaan, voordeel uitgebouwd en keurig gewonnen. Teus pakte op strijdlust en verbetenheid het volle punt af en daarmee was de misschien wat geflatteerde 5-3 overwinning een feit. Als Hans, Anton en Otto ook nog wat beter op gaan letten kan het best wel weer eens een leuk seizoen worden.