Al vanaf het moment dat de indeling van de KNSB competitie bekend werd gemaakt, stond de 10e mei 2025 in ieders agenda rood omcirkeld. De uit-wedstrijd van ons eerste team tegen streekgenoot Sliedrecht. Gedurende de competitie reeg Sliedrecht de matchpunten aaneen. Stukkenjagers 2 deed hetzelfde en ook wij bleven op korte afstand volgen. Die laatste wedstrijd kon nog wel eens belangrijk worden voor het kampioenschap en de promotie. En toen Stukkenjagers 2 een forse misstap deed stond Sliedrecht aan kop. Door te vaak 4-4 te spelen konden wij de promotie niet meer afdwingen. Maar toch kon deze laatste wedstrijd van grote invloed zijn op de eindstand. Sliedrecht moest ook van ons winnen omdat de achterstand op Stukkenjagers 2 op bordpunten te groot was. The stage was set....

Wij konden met het volledige team aantreden. Sliedrecht miste een speler (Robert van Rekom) zijn plek werd ingenomen door Tim Schakel. Om 13:00 uur werd het startschot gegeven in een druk clubgebouw waar ook het tweede team van Sliedrecht hun wedstrijd speelde. De strijd ontbrandde maar langzaam. Op alle borden werden de openingen voorzichtig gespeeld, maar toch ging men ook niet echt in op snelle afruil-partijen en snelle remises. Zomaar een feitje: na 1 uur spelen waren er, op alle borden tezamen, 16 pionnen en 4 zwaardere stukken geruild! 

Het eerste rondje rond de borden leerde dat Mark in een Siciliaanse partij tegen William Gijsen terecht was gekomen die nogal vaststond. Alleen de d-lijn was open en daar stonden alle zware stukken al snel opgelijnd. Op bord 2 speelde dit keer Freek tegen de hoogste ratinghouder van Sliedrecht. Ook hij had een redelijk dichtgeschoven partij waar de vijandelijkheden zich over wat grotere afstand dreigden. Bord 3 was voor Rik die tegen Jorik Klein een mooie solide stelling opbouwde van waaruit hij misschien wel wat kon gaan bouwen. Bord 4 was voor Lennard die tegen Adriaan Mensing speelde. Lennard kreeg een Jobava Londen systeem tegen. Hij verbruikte veel tijd in de opening, die hij besteedde om het potentiele spel van zijn tegenstander te neutraliseren. Na een uur leek het nog in evenwicht. Bord 5 was dit keer voor Roland die tegen Arjan van der Ley een Franse opening speelde met Pd2. Na een wat onbekendere variant (voor mij) van zwart leek het mij toe dat Roland echt wel een voordeeltje had. Bord 7 was voor Jacques die tegen Tim Schakel speelde. Pikant feitje is dat Tim de schoonvader is van Rik. Dat is mogelijk nog wel een interessante nabespreking geworden tussen die twee. Jacques speelde een heel rustige partij die lange tijd in balans was. Bord 7 was voor Ben die Wim Pool tegenover zich vond. Ook daar, na een uur spelen nog een heel vol bord, maar optisch toch wel een voordeeltje voor Ben. Piet speelde tegen Dana Verhey. Ook daar begluurden de witte en zwarte stukken elkaar vanachter hun pionnenketens en werd er flink op losgemanouvreerd op de eerste en laatste 3 rijen van het bord.

Om een uur of 4 begon er wat tekening in de strijd te komen. William had Mark weten af te houden van de 100 % dit jaar, want ze waren remise overeengekomen (0.5-0.5). Freek zag een pionnetje staan aan de overkant van het bord op a2 en greep die in zijn kraag met de dame. Een paar zetten later ontdekte hij dat hij die dame niet meer in veiligheid kon brengen zonder hele drastische maatregelen. Hij offerde een paard, maar zag vrijwel meteen in dat dat niet voldoende was en gaf op (1,5-0.5). Piet had zijn tegenstandster inmiddels strategisch in het nauw gebracht. Dat resulteerde in een flinke misrekening van haar kant, die eindigde in stukverlies. Enkele zetten later kon Piet het punt laten bijschrijven (1.5-1.5). Adriaan Mensing had Lennard uitgedaagd met een perfect getimed "g4". Lennard, al in flinke tijdnood, koos een actief antwoord, maar dat bleek te optimistisch. Hij kwam ernstig onder druk en zo ernstig dat hij geen andere uitweg meer zag dan opgeven (2.5-1.5). Roland had zijn voordeel niet weten om te zetten in een punt. Dat was jammer, want het gerucht ging in de zaal dat hij een winnende zettenreeks tot zijn beschikking had gehad, maar die niet had gevonden. Arjan verdedigde zich stug en toen Roland in zijn berekeningen een gemeen paardvorkje niet had meegenomen brak Arjan met grof geweld de witte stelling binnen. Het voordeel verdwen als sneeuw voor de zon en werd een nadeel en daarna het punt voor Sliedrecht (3.5-1.5). Vlak daarna had Rik het paard van zijn tegenstander op f4 gelokt. Meestal wel een smakelijk veld, maar Rik wist zijn stukken zo te manouvreren dat het paard geen velden meer had om zich op terug te trekken. Even nog pionnetje h3 dekken met Kh2 en dan g3... en dan het paard in de doos. Zover liet Jorik het niet komen en gaf op (3.5-2.5).

Nu nog 2 partijen. Jacques met een pion achter in een eindspel met T+L+4 tegen T+L+3. Hij had wel wat meer activiteit, maar meer dan remise leek er, op het oog, niet in te zitten. De hele partij door had Ben wel een klein voordeeltje, maar dat had zich nog niet in materiaal uitgedrukt. Steeds als Ben op het punt stond door te breken vond Wim weer een verdediging en langzaam maar zeker ging er steeds meer materiaal van het bord. Ook hier leek remise de meest waarschijnlijke uitslag en daarmee Sliedrecht kampioen en promotie. Wim dacht echter, met een petit combination een pionnetje te pakken (Lxh3, gxh3 en dan Dxf3). Maar Ben had een tussenzetje: Da8+ en daarmee werd het paard gedekt op f3. Na nog wat zetten bleef op het bord achter: K+P+L+ 2 pionnen (h en f) tegen K+L+4 pionnen e, f, g en h. Dit kon nog een lange zit worden. Jacques deed alles om ijzer met handen te breken en, eerlijk is eerlijk, het lukte ook nog bijna, maar Tim hield alles bij elkaar en er werd ook hier tot remise besloten (4-3).
Met een grote groep toeschouwers speelden Ben en Wim door. Een keuze die Wim moest maken was: 1 pion ruilen en de loper te geven voor de 2e pion? Dat is verloren, maar dan moet je het wel heel goed kennen en weet Ben hoe hij dat moet doen? Wim koos voor het afruilen van zijn loper tegen het paard van Ben en dat was fout. Ben blokkeerde de pionnen met zijn overgebleven loper en kon zijn overgebleven pion naar het promotie veld dirigeren. Wim gaf op en daarme was de 4-4 een feit.
Sliedrecht moest het kampioenschap en de promotie op bordpunten laten aan Stukkenjagers 2 die hun wedstrijd met grote cijfers wonnen. De felicitaties zijn voor Stukkenjagers, maar ik kan me de teleurstelling van het Sliedrechtse team heel goed voorstellen en vooral ook Wim Pool zal een slechte avond achter de rug  hebben.
Het seizoen zit erop. Volgend jaar nieuwe kansen. Zoals het er nu naar uitziet, zijn alle spelers van het team ook volgend jaar weer beschikbaar voor ons eerste en dan gaan we het weer proberen. en wie weet.... misschien komen we Sliedrecht dan wel weer tegen!